.

آسفالتین ها (Asphaltenes) مواد مولکولی ای هستند که در نفت خام (Crude Oil)، در کنار رزین ها، هیدروکربن های آروماتیک و مواد اشباع (Saturates) (برای مثال هیدروکربن های اشباعی همچون آلکان ها (Alkanes)) یافت می شود. این ترکیبات سنگین خود از جنس ساختارهای هیدروکربن آروماتیکی می‌باشند، که در نفت خام به‌صورت معلق یافت می‌شوند و به‌ وسیله رزین­‎ها، به‌عنوان عامل نگهدارنده، احاطه شده ­‌اند.

کلمه ی آسفالتین اولین بار توسط بوسینگالت (Boussingault) در سال 1837 شکل گرفت. زمانی که متوجه شد، باقیمانده ی تقطیر برخی بیتومن ها (Bitumens) (قیر) خواصی مشابه آسفالت دارند. آسفالتین ها در شکل آسفالت یا محصولات بیتومن (قیری) موجود در پالایشگاه های نفت به عنوان مصالح سنگفرش کردن جاده ها، عایق برای بام ها و پوشش های ضد آب روی پایه های ساختمان به کار می روند.

ترکیب شیمیایی آسفالتین ها

آسفالتین ها از کربن، هیدروژن، نیتروژن و اکسیژن به همراه میزانی وانادیوم و نیکل تشکیل شده اند. نسبت  کربن به هیدروژن تقریبا برابر 1 به 12 بسته به منبع آسفالتین می باشد.

 آسفالتین ها در عمل به عنوان اجزای n-هپتان (C₇H₁₆-غیرقابل حل) یا تولئون (Toluene) (C₆H₅CH₃-قابل حل) مواد کربن دار (carbonaceous) ی همچون نفت خام، بیتومن (bitumen) یا زغال شناخته می شوند. آسفالتین ها دارای جرم مولکولی های مختلف در بازه ی  400 تا 1500 واحد می باشند، ولی اعلام مقادیر میانگین و بیش ترین این کمیت با توجه به تجمع مولکول ها در محلول بسیار دشوار است. آسفالتین‌ها دارای بار الکتریکی نیز می­‎باشند و به تنهایی مولکولی با یک ساختار یکنواخت محسوب نمی‌شوند، بلکه دسته­‎ ای از مولکول‌ ها را شامل می­‎شوند و دارای عناصری همچون گوگرد، اکسیژن و نیتروژن، همچنین فلزاتی مانند نیکل و وانادیم می­‎باشند. پنتان و هپتان نرمال دو ماده‎­ای هستند که اغلب برای جداسازی آسفالتین از نفت خام مورد استفاده قرار می­ گیرند. واکس­‎ها و رزین­‎ ها در نفت حل می‎­شوند، در حالیکه آسفالتین­‎ها اغلب به‌صورت حل‌نشده و در حالت کلوئیدی باقی می­‎مانند.

نوشته شده توسط : دکتر فرنوش ندومی