.

تحلیل ساختار آسفالتین ها

آسفالتین پس از حرارت گیری به اجزای زیر تقسیم می شود: غیرفرار (Nonvolatile) (هتروساکلیک (hetrocyclic) گونه های N و S) و فرار (Volatile) (پارافین+ الفین، بنزن، نفتالین، فنانترن، بسیاری دیگر.

اسپایت (Speight) بیانی ساده سازی شده از تجزیه ی مواد نفتی به شش زیربخش دیگر ارائه داد: مواد اشباع فرار، مواد فرار آروماتیک، مواد اشباع غیرفرار، مواد غیر فرار آروماتیک، رزین ها و آسفالتین ها. او همچنین مرزهای فیزیکی دلخواهی برای مواد نفتی با استفاده از عدد کربنی و نقطه جوش مواد تعریف کرد.

 ساختارهای مولکولی پیشنهاد شده برای مولکول های آسفالتین (ارگانیک سنگین)، شامل کربن، هیدروژن، اکسیژن، نیتروژن و سولفور در گروه های قطبی و غیر قطبی بودند.

یافتن ساختار مولکولی آسفالتین ها بسیار دشوار است زیرا مولکول های آن در حالت محلول متمایل به چسبیدن به یکدیگرند. این مواد ترکیب های به شدت پیچیده ای هستند که شامل صدها یا بلکه هزاران گونه ی شیمیایی مختلف می باشند. آسفالتن ها دارای یک فرمول شیمیایی به خصوص نیستند: هر مولکول مجزا می تواند در تعداد اتم های موجود در ساختار خود متفاوت از دیگری باشد و فرمول شیمیایی میانگین آن به منبع آن بستگی داشت. اگرچه این مواد تحت روش های تحلیلی نوین قرار گرفته اند، برای مثال روش بسیار شناخته شده ی تحلیل SARA، اسپکترومتری جرم و رزونانس مغناطیسی هسته ای، همچنان یافتن ساختار مولکولی دقیق بسیار دشوار می باشد.

با وجود این محدودیت، آسفالتین ها عموما از واحدهای حلقه ای کربن پلی آروماتیک (polyaromatic carbon ring units) همراه با اکسیژن، نیتروژن و سولفورهترواتمز (sulfur heteroatoms) ترکیب شده با رده هایی از فلزات سنگین (عموما وانادیوم و نیکل و زنجیرهای جانبی آلیفاتیک (aliphatic side chains) با طول های مختلف) تشکیل شده اند.

بسیاری از آسفالتین های بدست آمده از نفت های خام در سرتاسر دنیا شامل واحدهای حلقه ای مشابهی هستند که با اتصال به یکدیگر مولکول های بزرگ بسیار متنوع را تشکیل می دهند.

نوشته شده توسط : دکتر فرنوش ندومی